Vođa četničkog pokreta u Drugom svetskom ratu Dragoljub Draža Mihailović pogubljen je 17. jula 1946. godine u Beogradu.
Nakon što je dokazano da je odgovoran za veleizdaju i brojne ratne zločine, Draža Mihailović je 15. jula. osuđen na smrt. Komunisti su za datum njegove smrti simbolično izabrali 17. jul, dan kada su Lenjinovi boljševici likvidiralu carsku porodicu Romanov. Mihailović je likvidiran u ponoć 17. jula, a potom mu je odsječena lijeva ruka. Na šatorskom krilu izneli su telo na gornju stranu dvorskog kompleksa i pokopali u zemlju blizu crkve.
Dugo se tvrdilo da je Draža strijeljan i sahranjen na Adi Ciganliji – dodaju izvori, navodeći da u arhivama nema informacija da li je Draža samo privremeno pokopan na tom mjestu, odnosno da li je tijelo kasnije vadeno i premješteno ili možda potpuno uništeno.
Ove informacije potvrđuje istoričar i književnik Miloslav Samardžić, najbolji poznavalac okolnosti koje su pratile Dražino ubistvo, čovjek koji se decenijama bavi ovom tematikom i koji je snimio dokumentarni film o Mihailoviću:
“Fotografija mrtvog Draže izrađena je u tri primjerka za Aleksandra Rankovića, Slobodana Penezića Krcuna i Svetislava Stefanovića. Napravljena je da bi postojao dokaz o izvršenom zadatku, a fotografija iskasapljenog generala prvi put objavljena je u italijanskoj štampi, dva ili tri mjeseca nakon ubistva, poslije čega je Tito naredio istragu kako se to dogodilo. Ova ukradena fotografija u Srbiju se vratila 1992. godine, kada ju je bivši obaveštajac Zagorka Vasić donijela iz Kalifornije, a pukovnik Titove garde u penziji potvrdio je da je autentična”.
Međutim ni 74 godine kasnije niko sa sigurnošću ne zna gdje je Draža Mihailović sahranjen. Četničke grupe u Srbiji ulažu mnoge napore da se pronađe tijelo Mihailovića.
Poslednjih godina mnogo puta se špekulisalo da je pronađen Dražin grob, ali to nikada nije zvanično potvrđeno. Pominjale su se najrazličitije lokacije: od logora Staro Sajmište do Lisičjeg potoka na Dedinju i Ade Ciganlije.
Potom se pričalo da mu je grob kod Marinkove bare na Voždovcu, ali i na Zlatiboru, u jami Cerovo. Tu je i jedna teorija (zavjere) koja i danas kaže da je 1946. ubijen Dražin dvojnik pošto su saveznici napravili dogovor s Titom da pravog Dražu prebace u Francusku.
Jedna od najuvjerljivijih ako ne i najverodostojnija teorija groba Draže Mihailovića lansirana je prije 3-4 godine i tiče se upravo Zlatibora. Naime, iz masovne grobnice na Zlatiboru iskopane su naočale iste kao one što je nosio Draža Mihailović.
Mihailović je u Drugi svjetski rat ušao kao pukovnik, a izbjeglička vlada mu je dodijelila čin generala, kao i mjesto ministra vojnog. Učestvovao je u ratovima 1912-1918. U međuratnom periodu izvjesno vrijeme bio je vojni ataše u Pragu i Sofiji. Sa grupom istomišljenika odlučio se, posle kapitulacije 1941. osnovati Ravnogorski četnički pokret.
Ipak, ta vojska ubrzo je počela provoditi bestijalne zločine nad Bošnjacim i Hrvatima s ciljem stvaranja velike Srbije kao federalne jedinice u obnovljenoj Jugoslaviji, što će imati za posljedicu da su se Britanci i Amerikanci vremenom (tokom 1943-1944.) odlučili da podrže Partizanski pokret (Narodnooslobodilačka vojska) koji je predvodio Josip Broz Tito. Ulazak Sovjetskih jedinica u Srbiju u jesen 1944. označio je i konačni slom Mihailovićevog pokreta.
OZNA (Odeljenje zaštite naroda – politička policija) ga je uhapsila 12. marta 1946. Osuđen je s obrazloženjem da je bio saradnik okupatora i ratni zločinac. Predsjednik SAD Hari Truman odlikovao ga je Legijom časti, posthumno 1948. godine. Skupština Državne zajednice Srbije i Crne Gore usvojila je Zakon o izjednačavanju četničkog i partizanskog pokreta 2004. godine. Dvije godine kasnije, usvojen je Zakon o rehabilitaciji. Sud u Beogradu rehabilitovao je Dragoljuba Mihailovića 2015. godine.
Sud je utvrdio da je suđenje Mihailoviću 1946. godine bilo “političko i ideološko” i da su načinjene ozbiljne pravne greške. U odluci donetoj skoro 60 godina kasnije, navodi se i da suđenje nije bilo pravično, jer optuženi nije imao adekvatan kontakt sa advokatima odbrane niti pravo na žalbu.
