Profesor Oliver Stojković iz Instituta za sudsku medicinu rekao je da pouzdanost DNK dokaza zavisi od samog kvaliteta prikupljenog biološkog materijala komentarišući potragu za tijelom Danke Ilić koja ulazi u drugu nedelju.
On kaže da veoma često izvršioci krivičnih djela pokušavaju da tragove uklone spaljivanjem predmeta na kojima se nalazi biološki materijal, a potom i zagađivanjem tragova – bakterijama i gljivicama.
U Borskom okrugu traje potraga za tijelom Danke Ilić. Osumnjičeni za ubistvo i dalje ne otkrivaju gdje je tijelo.
Odgovarajući na pitanje koji se DNK materijal traži na terenu, Stojković je rekao da je moguće da se traži biološki materijal, odnosno genetički materijal ljudskog porijekla.
– U tom slučaju bi se tražio biološki materijal djevojčice na predmetima koji se dovode u vezu sa izvršenim krivičnim djelom ili na predmetima koji su u posjedu osumnjičenih lica da su to dijelo izvršili”, rekao je profesor Stojković.
Kao izvor genetičkog materijala može biti i bilo koji drugi biološki materijal koji nije ljudskog porijekla.
– Dakle, biljke su takođe dobar izvor biološkog materijala ukoliko je potrebno dokazivati da je, na primjer, lišće na odjeći zaista iz neke konkretne šume ili bakterijski materijal koji se takođe može zateći u blatu. Razne stvari mogu biti izvor biološkog materijala, ali u forenzici je to zaista najčešće biološki materijal ljudskog porijekla – objasnio je Stojković.
U ovakvim krivičnim djelima imajući u vidu da je ovo krvni delikt, očekuju se biološki tragovi, krvi, i mislim da je u tom pravcu nešto i govorio ministar policije prije nekoliko dana, dodaje Stojković.
Stojković napominje da biološki materijal, vremenom, pod dejstvom fizičkih, hemijskih i bioloških faktora – propada.
Prema njegovim rečima, može se oštetiti do mjere da takav biološki materijal više ne bude podoban za DNK analize.
Molekul DNK je dugačak, končasti molekul na koji mogu uticati razni faktori – biološki, hemijski ili fizički, kada se govori o temperaturi, to je u stvari fizički faktor.
Takođe, navodi da se zbog kiše ili drugih hemikalija taj genetički materijal može se razrijediti do mjere da on više nije podoban za genetičke analize.
To bi bili prirodni uslovi, odnosno faktori koji mogu da unište genetski materijal, odnosno DNK.
