Helena Rubinštajn se smatra pionirkom kozmetičke industrije. Od jedne kreme za lice, stvorila je imperiju. Rođena je 25. decembra prije 150. godina.
Karijera Helene Rubinštajn započela je bjekstvom: 25. decembra 1870. rođena je kao najstarija od osam kćerki jevrejskog bakalina u Krakovu, koji je u to vrijeme bio dio Austro-Ugarske. Roditelji joj daju ime – Čaja.
Napušta školu sa 15. i trebalo je da se sa 24. konačno uda, ali ne želi da bude podređena nijednom muškarcu – posebno ne u dogovorenom braku. Tako se Čaja prvo preselila kod rođaka u Beč. Nešto kasnije odatle brodom odlazi u Australiju.
Nekoliko njenih rođaka sa porodicama živi u Kvinslandu. Na spisku putnika broda mlada žena se vodi imenom Helena – aluzija na lijepu Jelenu Trojansku – i takođe, upisuje da ima četiri godine manje.
U svom prtljagu ima dvanaest teglica kreme koje su ona i njene sedam mlađih sestara koristile kod kuće u Krakovu. I zaista, Australci joj se dive zbog besprijekorne puti. Za razliku od kože mnogih tamošnjih žena, Helenina nježna koža je bijela kao porcelan.
Tako Rubinštajn odlučuje da kremu prodaje na crno, u radnji svog strica gdje je radila. U to vrijeme, ljudi su koristili samo vodu i sapun, a kreme i emulzije su dovođene u vezu sa nadrilekarima. Žene koje su se njegovale i dotjerivale važile su kao moralno pokvarene.
Da bi otklonila bilo kakve sumnje u vezi sa svojim ozbiljnošću, Rubinštajn jednostavno tvrdi svojim kupcima da je studirala medicinu – legenda koja živi i danas.
Kozmetička imperija
Uskoro su prve teglice prazne. Helena počinje da proizvodi kreme napravljene po receptu svoje majke, od mješavine biljaka, bademovog ulja i goveđe masti. Uskoro otvora svoju prvu malu radnju od novca koji je zaradila. Njen kozmetički salon u Melbournu brzo postaje hit: u Australiji su žene stekle pravo glasa 1902. zaposlene su samopouzdane su i vole da troše novac na proizvode Helene Rubinštajn.
Mlada žena zaradila je bogatstvo za samo nekoliko mjeseci. 1905. se vratila u Evropu da studira nutricionističke nauke i hirurgiju lica u Parizu. Dvije godine kasnije ponovo putuje u Sidnej, gdje upoznaje američkog novinara Edvarda Titusa, takođe porijeklom iz Poljske. Par se vjenčao 1908. i dobio dva sina.
Ubrzo nakon toga, Rubinštajn je otvorila svoj drugi salon u Vellingtonu, a zatim treći u Londonu. 1912. konačno je osvojila Pariz – otvara salon ljepote. 1914. porodica je napustila Evropu, gdje je počeo Prvi svjetski rat. Rubinštajn otvara još jedan salon u Njujorku.
Postepeno gradi imperiju, razvijajući svoju sopstvenu liniju kozmetike – sada posjeduje globalni lanac fabrika, laboratorija i salona. Svojim proizvodima daje ime – Helena Rubinštajn. Snalažljiva poslovna žena ulaže u razvoj svojih proizvoda: svoje prodavačice obučava o analizi kože u školama Helene Rubinštajn. Za razvoj novih preparata na naučnoj bazi zaineresovana je do duboke starosti. .
Značajna umjetnička kolekcija
Po završetku rata, Rubinštajn se vratila u Pariz izuzetno bogata. Započela je stvaranje izvanredne umjetničke kolekcije: francusko visoko društvo sastajalo se u njenoj veličanstvenoj kući. Američki pisci Ernest Hemingvai i Villijam Fokner i umetnici Men Rej i Mark Šagall su među njenim prijateljima.
Raoul Dufi i Salvador Dali slikaju njene portrete. Samo je Pablo Pikaso tokom čitavog svog života odbio da je naslika, čak i kada ga je posjetila u njegovom ateljeu. Rubinštajnova se 1937. razvela i godinu dana kasnije udala za skoro 30 godina mlađeg gruzijskog princom, čime je dodatno doprinjela stvaranju legedne o sebi.
Pritom ona sama nije ljepotica: visoka je samo 1,47, ali zna kako da se stavi u centar pažnje. Blijede kože, jarko crveno karminisanih usana, crnu kosu veže u gustu, elegantnu punđu na potiljku.
Neutoljiva strast – dragulji
U to vrijeme je postala direktna konkurencija amerikanki Elizabet Arden. 1939. Rubinštajn je predstavila prvu vodootpornu maskaru – nije to sama izmislila, ali je stekla licencu. Takođe je prva koja kožu dijeli na različite tipove. Pritom obraća pažnju na isplativu proizvodnju i smatra se izuzetno ekonomičnom: u Njujorku se u kancelariji ne pojavljuje sa elegantnom torbom, već sa smeđom papirnom vrećicom.
A kod kuće navodno spava u spavaćicama od četiri dolara. Ali njena strast prema draguljima je neutoljiva: priča se da ih je sortirala po abecedi. Kompanija Rubinštajn ima 100 filijala u 14 zemalja. Ima oko 30.000 zaposlenih, a njeno lično bogatstvo premašilo je 100 miliona dolara kada je umrla u njujorškoj bolnici 1. aprila 1965. u 94. godini.
Sve do neposredno pred smrt, sama je upravljala svojim kozmetičkim carstvom. Pored firme, Helena Rubinštajn ostavila je iza sebe muzej moderne umjetnosti i izreku – Ne postoje ružne žene, samo lijene. Većinu svog bogatstva je zavještala zdravstvu jer je žalila što nije postala ljekar i nije uspjela da kozmetiku razvije u medicinu.
