Svakako najznačajniji član benda “Bijelo dugme” je kompozitor Goran Bregović rođen 1950. godine u Sarajevu. Djetinjstvo je proveo živeći u starom dijelu Sarajeva, na koji se nastavlja Baščaršija.
Uosnovnoj školi osnovao svoj prvi bend. Karijeru počeo svirajući narodnjake u kafani pored autobuske stanice u Konjicu. Sa rok bendom “Kodeksi” svirao po striptiz barovima u Dubrovniku i noćnim klubovima u Napulju. Jedan od pionira popularne muzike na balkanskom tlu, jedan od prvih na ovom tlu koji je zaista znao pravi smisao slogana “seks, droga i rokenrol”…
U periodu od 1974. do 1988. godine snimio 14 albuma sa svojim sastavom “Bijelo dugme”, najpopularnijom rok grupom svih vremena u bivšoj Jugoslaviji.
Jedno vrijeme je u Ljubljani nastupao sa sastavom “Jutro” iz koga će se izroditi veliki bend. Članovi benda “Jutro” promijenili su ime u “Bijelo dugme”, a publika ih je znala po pjesmi “Kad bi’ bio bijelo dugme”.
U to vrijeme su u studiju sarađivali sa Batom Kostićem, gitaristom ’YU grupe’ za koga je Goran Bregović kasnije isticao da je imao puno uticaja na njegovu dalju muzičku orijentaciju, posebno kada je upotreba folk muzike u pitanju.
Nove snimke pjesama “Top” i “Ove ću noći naći blues” grupa ’Bijelo dugme’ nudi upravo osnovanom “Diskotonu” čiji tadašnji muzički urednik Slobodan Vujović odbija saradnju uz objašnjenje da su pretrpani i da će morati da sačekaju bar pola godine do objavljivanja singla.
Međutim, članovi grupe su znali da imaju toliko vrijednosti, bili mladi i nestrpljivi tako da istog dana potpisuju petogodišnji ugovor sa Jugotonom…
