Ubistva, pokušaji likvidacije, dilovanje droge, podvođenje maloljetnika, držanje djevojaka u zatočeništvu – samo su neki od najgorih krivičnih djela iza kojih su u proteklom periodu stajale čitave porodice iz Srbije! Mnogima je toplinu porodičnog doma zamjenila hladna zatvorska ćelija, dok su drugi na dobrom putu ka njoj, piše Blic.
Otac i sin pucali po ulici, ranjena i slučajna prolaznica
O vatrenom obračunu, koji se sredinom decembra kao po filmskom scenariju odigrao na ulicama Novog Pazara, žitelji ovog grada i dalje prepričavaju. Oko 15 časova, u neposrednoj blizini PU Novi Pazar, dva muškarca zapucala su iz automobila u pravcu Novopazarca M. K. (39).
Pogodili su ga u nogu, a jedan hitac ustrijelio je i slučajnu prolaznicu u grudi! Ni kriva ni dužna, samo zato što se u pogrešno vrijeme našla na pogrešnom mjestu, 32-godišnja M. M., koja je u tom trenutku išla po dijete u vrtić, završila je na operacionom stolu novopazarske bolnice. Srećom, ljekari su uspjeli da stabilizuju njeno zdravstveno stanje.
Ispostavilo se da su otac H. A. (45) i njegov sin A. A. (23) zapucali na M. K. zbog ranijih nesuglasica i pobjegli sa lica mjesta. Kao jedan od mogućih motiva pucnjave pominjala se tuča koja se mjesec i po dana ranije odigrala u kafani čiji su vlasnici osumnjičeni. Tada je prebijen blizak rođak juče upucanog M. K., koji je završio u bolnici.
Kako se kasnije ispostavilo, H. A. je vlasnik lokalnog noćnog kluba i od ranije je dobro poznat organima reda. Pucači su se dan nakon obračuna nasred ulice, predali policiji.
Majka i kćerka podvodile devojke i držale ih kao robinje
Jelica N. (52) i Đulijana N. (25) su majka i kćerka iz Obrenovca koje su sredinom decembra uhapšene zbog sumnje da su punih osam godina podvodile dvije djevojke. Sumnja se takođe da je jedna od dvije djevojke, koje su inače držale zatočene u stanu, zloupotrebljivana u svrhu prostitucije dok je bila maloljetna!
Klupko jezivih okolnosti počelo je da se odmotava hapšenjem Jelice N. i Đulijane N. Navodno su majka i kćerka prije osam godina upoznale djevojke koje lošeg materijalnog statusa koje su odmah počele da iskorištavaju tako što su ih podvodile.
Jezivi porodični biznis funkcionisao je tako što bi Jelica i Đulijana pronalazile mušterije djevojkama i primoravale ih na seksualne odnose, a novac bi zadržavale za sebe. Kako bi ih spriječile da pobjegnu, osim fizičke sile koristili su i to što su im obezbjeđivale narkotike.
Kada nisu pružale seksualne usluge, ograničavale su im kretanje vršenjem stalnog nadzora i uskraćivanjem komunikacije sa njihovim porodicama i drugim osobama, tako što su ih držali zaključane u stanu.
Majka i kćerka nisu jedine koje su uključene u ovaj bizarni “biznis” jer su, prema nezvaničnim informacijama, istragom obuhvaćene još dvije osobe sa kojima su u srodstvu, ali i još jedan njihov prijatelj.
I Jelica i Đulijana su pred tužiocem negirale krivična djela koja im se stavljaju na teret, a istraga je i dalje u toku.
Muž i žena podvodili djevojke u kafani
Par nedjelja prije hapšenja majke i ćerke makroa, policija je u Šapcu raskrinkala lanac prostitucije u jednoj kafani u tom gradu iza kog su stajali supružnici Velimir G. (57) i njegova supruga, inače rumunska državljanka Estera G. (49). U organizaciji “posla” im je pomagao i konobar, kome su takođe stavljene lisice na ruke.
Da su bile prave seksualne robinje supružnika i njihovog pomoćnika, potvrđuje i užasan podatak iz istrage da su imale i više stotina klijenata mjesečno.
Prostitucija i ilegalni poslovi u toj kafani dešavaju se već duže vrijeme. Navodno je među klijentima bilo poznatog svijeta, privrednika koje svi znaju i koji su tu dovodili poslovne partnere. Cijena usluge bila od 70 i 100 eura, pa naviše – rečeno je “Blicu”.
Djevojke bi se sa muškarcima sastajale u kafani, gdje su upali pripadnici jedinice Uprave kriminalističke policije iz Beograda i “na djelu” zatekli četiri djevojke starosti 18 do 25 godine sa trojicom klijenata. Svi uhapšeni su pred tužiocem negirali krivična djela koja im se stavlja na teret i određen im je pritvor.
Majka i kćerka osuđene zbog skanka
Donošenjem presude Višeg suda u Čačku kojom su Svetlana (48) i njena kćerka Ana (26) iz sela Lopaši kod Požege osuđene na pet, odnosno tri godine zatvora za krivično djelo prodaja narkotika, javnost u Srbiji se ponovo prisjetila nesvakidašnjeg slučaja šverca narkotika, u kom su učestvovali i sveštenik i vjeroučitelj.
Svetlana i Ana uhapšene su u martu prije dvije godine, nakon što je sveštenik Milan Jordović (43) ispričao policiji kako je sa prijateljem, inače vjeroučiteljem Zoranom Marinkovićem (45) prevozio 28 kilograma skanka u zamjenu za 5.000 eura po nalogu majke i kćerke.
Svetlanina uloga je bila da odlazi na Kosovo, gdje je kupovala drogu i organizovala prevoz po Srbiji, a potom su narkotici odlazili širom Evrope, dok je Anin “zadatak” bio da pronalazi osobe koje će za novčanu nadoknadu pristati da se upuste u šverc i drogu prevezu na željenu destinaciju.
Tako je Ana vrbovala vjeroučitelja, a zatim i sveštenika koji su sa 52 paketa skanka uhapšeni na izlazu iz Čačka. Mediji su tada prenijeli da je vjeroučitelj bio obučen kao žena, vjerovatno želeći da izgledaju kao supružnici koji idu na put.
Majka i kćerka su imale pomoć još jednog muškarca iz Valjeva koji je bio zadužen da, kada stignu na Kosovo, drogu prenese iz jednog auta u drugi.
Inače, ovo nije prvi put da Svetlana ima “posla” s policijom. Osam mjeseci ranije, uhapšena je zajedno sa D. B. (38) iz Požege na GP Horgoš, pošto su granični policajci u njihovom autu pronašli 30 kilograma skanka. Ubrzo puštena iz pritvora, jer je D. B. tada svu odgovornost preuzeo na sebe.
Stopama oca kriminalca
U oktobru ove godine uhapšen je Dimitrije Stanković (43) zvani Pipika, zbog sumnje da je pokušao da ubije policijskog inspektora U. N. u Novom Sadu kada je ovaj pokušao da ga legitimiše. On je 33-godišnjeg pripadnika MUP više puta izbo šrafcigerom.
Kako je “Blic” tada pisao, Stanković je poznat po nizu krivičnih djela koje ima u svojoj “karijeri”, u Srbiji i van nje.
On je 2006. bio hapšen u Češkoj zbog sumnje da je sa tri osobe provalio u čak 65 vila u toj zemlji, a na meti im se našla i kuća Vaclava Klausa, bivšeg predsjednika te države! Međutim, to nije prvi put da se javnost susreće sa ovim imenom. Naime, Stankovićev otac koji se isto zove, takođe je poznat po životu sa one strane zakona.
Stariji Dimitrije Stanković poznatiji po nadimku Stankela, svojevremeno je bio optužen da je član kriminalne grupe “Firma”, koja je, prema navodima Specijalnog tužilaštva, prodavala drogu na teritoriji Novog Sada. Dimitrije Stanković stariji uhapšen je u akciji “Sablja”. Kada je optužen, mediji su pisali da on odskače od ostali pritvorenih ne samo po izgledu, jer je imao dugu sijedu kosu vezanu u rep, već i po tome što je otac devetoro djece. A sam Stanković, inače ugostitelj, kako je “Blic” ranije pisao, na suđenju je negodovao zbog svjedočenja Miladina Suvajdžića, zvanog Đura Mutavi, svjedoka saradnika.
Stariji Stanković je inače u to vrijeme podnio krivične prijave protiv tužioca, istražnog sudije i predsjednika Okružnog suda u Novom Sadu. Na kraju, stariji Stanković je osuđen na osam godina zatvora.
Braća na čelu kriminalnog klana
Dešavanja u ovdašnjem podzemlju i rodbinske veze godinama unazad su bile duboko isprepletane i vrlo često smo bili svjedoci da je sukob oko prodaje narkotika daleko prevaziđen ličnom potrebom pojedinca za krvnom osvetom. U srpsko-crnogorskim kriminalnim krugovima padale su glave najbližih srodnika kriminalca čak iako nisu bili umješani ni u kakve “mutne poslove”.
Tako se na čelu škaljarskog klana, prema inforamcijama bezbjednosnih službi, nalazi Jovan Vukotić, dok je njegova desna ruka, do likvidacije u Atini početkom godine, bio Igor Dedović. Na samom vrhu hijerarhije i Jovanov brat Igor.
Porodica Vukotić je na čelo klana došla nakon podjele jednog klana na škaljarski i kavački.
Jovan Vukotić se trenutno nalazi u rodnoj Crnoj Gori i uprkos mnogim optužbama da vodi jednu od najjačih organizovanih kriminalnih grupa na ovom prostoru, slobodan je čovjek. Nedavno je izašao iz istražnog zatvora u Crnoj Gori u kom je bio zbog optužbi za pokušaj ubistva Vojina Stupara i Miloša Radonjića. Tih optužbi je oslobođen.
U oktobru ove godine crnogorski mediji su prenijeli da je pokušana njegova likvidacija, navodno plaćena pola miliona eura, zbog čega je uhapšen Petar Mujović. Prema jednoj verziji Vukotićev prijatelj i tjelohranitelj je primjetio da ih Mujović prati, razoružao ga i predao policiji, dok su prema drugoj to učinili pripadnici crnogorske policije.
Interesantno je da je sa Petrom, prema nezvaničnim informacijama crnogorskih portala, priveden i njegov brat Radovan, a obojica se povezuju sa kavačkim klanom.
“Braća kavčani”
I u redovima kavačkog klana ne izostaju neraskidive krvne veze. Pripadnici ovog klana bili su pokojni Armin Musa Osmanagić i njegov brat Adnan Osmanagić, koji sada vodi barski klan. Bliski saradnici ovog klana bili su i članovi porodica Roganović i Šaranović iz Crne Gore.
Roganovići
Glava porodice Roganović, Niko, bio je stari znalac crnogorske policije koji je svojevremeno osuđen za šverc 11 tona cigareta. Ubijen je 2017. godine u blizini svoje kuće u naselju Dubrava u Herceg Novom. U medijima se tada pojavila informacija da je ubijeni Niko Roganović u bliskim, čak i rodbinskim odnosima sa Slobodanom Kašćelanom, koji je označen kao prvi čovjek kavačkog klana. Ova informacija možda i ne bi bilo toliko interesantna da i Nikovi sinovi nisu bliski sa kavčanima.
Nikov sin Šćepan likvidiran je početkom godine u Herceg Novom sa pet hitaca iz pištolja. O tome šta se krije iza likvidacije ovog Roganovića pojavljivale su se brojne teorije, a crnogorska policija na spisku osumnjičenih ima više osoba. Prethodno je izbjegao dvije likvidacije.
Na optuženičkoj klupi zbog njegovog ubistva naći će se Krsto Vujić, Mili Bajramović, koji je označen kao direktni izvršilac ubistva, Miloš Komar, Dino Ibrahimović i Igor Glavaš. Status svjedoka saradnika u ovom slučaju dobio je Miloš Đuričković, koji je istražiteljima dao značajne informacije o ovom zločinu, a otkrio je da mu je za poslove logistike i praćenja obećano 10.000 eura.
Inače, ime Krsta Vujića bilo je više puta u medijima i njega crnogorske službe povezuju sa škaljarskim kriminalnim klanom koji blisko sarađuje sa barskom grupom koju je nakon smrti Luke Đurovića predvodio pokojni Alan Kožar. I ime Šćepana Roganovića dovodilo se u vezu sa zelenašenjem, zbog čega je bio i privođen.
Drugi Nikov sin Duško, odnosno Šćepanov stariji brat, takođe poznat po brojnim krivičnim djelima našao se na meti atentatora 2016. godine, po izlasku sa dugogodišnje robije, kada je spletom srećnih okolnosti preživio eksploziju bombe podmetnute pod njegov automobil.
U Srbiji ga pamte zbog ubistva navijača Delija Marka Vesnića iz Beograda i ranjavanja Ivana Markovića u Igalu 2009. godine.
Duško je u eksploziji ostao bez obje noge, a srećna okolnost bila je i ta što se u jednom od lokala u neposrednoj blizini nesreće našao i ljekar hitne pomoći koji je uz pomoć prolaznika zaustavio obimno krvarenje na obje noge, budući da su mu udovi bili dislocirani.
Duškov i Šćepanov brat Vladimir ubijen je u Beču, takođe nakon izlaska iz zatvora, decembra 2019. a u pucnjavi je teško ranjen Stefan Vilotijević, zvani Mali Kićun, inače sin Kićuna Vilotijevića, crnogorskog bosa koji je bio istaknuti član novosadskog podzemlja devedesetih. Kao motiv ubistva naveden je sukob škaljarske i kavačke kriminalne grupe, premda likvidacije još nije rasvetljena.
Za Vladimirov odlazak u Beč znalo je navodno vrlo malo ljudi, a vjerovalo se da je u glavni grad Austrije želio da se skloni nakon izlaska sa robije. Kobnog dana je sa muškarcem, koji je policajcima kasnije pokazao lažna dokumenta, i Malim Kićunom sjedio u poznatom bečkom restoranu.
Konobar je kasnije ispričao da im je treći muškarac objašnjavao kojim putem da krenu ka poslovnici avio kompanije u kojoj je trebalo da kupe karte za putovanje. Po izlasku iz restorana, u obližnjem haustoru, sačekao ih je napadač i zapucao, a treća osoba iz društva u tom trenuku je bila u restoranu, pa se vjerovalo da je ta osoba umiješana u likvidaciju.
Šaranovići
Sa druge strane, porodicu Šaranović, koja je devedesetih godina slovila za vodeću i poslovanju sa kockarnicama, kavčanima je u velikoj mjeri priklonio sukob sa Lukom Bojovićem, koji je blizak sa škaljarcima.
Sve je počelo nestankom Slobodana Radonjića koji je prema nekim informacijama ostao dužan novac za kilogram droge Filipu Koraću, desnoj ruki Luke Bojovića. Ujedno, Radonjić je bio i kumče porodice Šaranović.
U potragu su se uključili Slobodanov otac Danilo, ali i braća Slobodan i Branislav.
Ono što su znali o Slobodanu jeste da je posljednji put viđen kako ulazi u automobil Luke Đurovića, bliskog prijatelja i saradnika Luke Bojovića i od tada mu se gubi svaki trag.
Međutim, 2009. u Beogradu, na Dedinju, u trenutku kada je prilazio svojoj kući, Branislav je ubijen i taj udarac je teško podnio brat Slobodan, koji je oglasio milionsku nagradu za informaciju o ubistvu brata, a plakati sa ovakvim ispisima bili su oblijepljeni na njegovim mjenjačnicama širom Beograda. Ipak, vrtoglavni novčani iznos nikada nikome nije uručen, ali je Slobodan za ubistvo brata okrivio Koraćevog prijatelja, Luku Bojovića i njemu bliske ljude.
Ovakve sumnje bile su dovoljno da rasplamsaju vatrenu stihiju između dvije porodice koja će u narednim godinama odneti na desetine života. Za Šaranovića se pričalo da zapravo nikada nije imao klan u smislu organizovane kriminalne grupe, već da su prljavi poslovi ostajali u krugu porodice.
S druge strane, za Luku Bojovića, koga je Slobodan osumnjičio, znalo se da ima ozbiljnu organizovanu kriminalnu grupu i žestoke momke sa uzvrelog asfalta željne novca i slave. Ipak, njegov brat, Nikola Bojović ubijen je u ime osvete u aprilu 2013. godine, a likvidirao ga je Saša Cvetanović zvani Pit Bul, Šaranovićev klinac kog je odgajio u Beogradu nakon što su on i brat završili u domu za nezbrinutu djecu u Branju. Vjerovalo se da je Nikola ubijen i zbog toga što Šaranovići nisu mogli da dođu do Luke.
Za tu likvidaciju Šaranović mu je navodno platio 30.000 evra.
Cvetanovići
Ni porodična priča Saše Cvetanovića nije ništa manje tragična, pošto je i njegov brat Jugoslav ubijen u ime osvete.
Cvetanovići su kao problematični dječaci iz doma u Vranju doputovali u Beograd još kao djeca, gdje su kasnijih godina rasli na beogradskom uzvrelom asfaltu pod zaštitom braće Šaranović, odrađujući za njega razne poslove.
Nakon što je Saša uhapšen zbog sumnje da je kao član kriminalne grupe Šarićevog rođaka Miloša Delibašića učestvovao u likvidaciji Bojovića, tražio je da se njegovom bratu Jugoslavu obezbjedi saslušanje od strane suda “dok je još živ”.
Jugoslav se pojavio da suđenju narednog mjeseca i odbio da svjedoči. Pola godine kasnije, ubijen je i Jugoslav u jednom haustoru u Vranju.
Kada je stigla vijest o Jugoslavovom ubistvu, Saša je u bjesu vikao: “Ubili su ga iz osvete! Ovo je osveta! Ja sam ga čuvao, ja sam ga odnjegovao i njega i sestru, i ovo da se desi. Znam da iza svega stoji Luka Bojović”, a onda je na narednom suđenju 4. oktobra 2017. uputio i čestitku Bojoviću: “Čestitam Luki Bojoviću što mi je ubio brata”.
U međuvremenu, 2011. godine ubijen je i Danilo Radonjić, otac nestalog Slobodana Radonjića sa kojim je sve krenulo. Kao naručilac njegovog ubistva naveden je, razume se, Luka Bojović, a izrešetan je u profesionalnoj sačekuši u Zemunu u Ulici cara Dušana. Njegov sin nije pronađen do danas, a vjeruje se da je ubijen.
