LOGIČKO-ETIČKO TUŽILAŠTVO
OSNOVNOM RAZUMSKOM SUDU
Na osnovu odredbi udžbenika Logika autora Gaje Petrovića, Školska knjiga, Zagreb, 1964.godine, te nastavnog sadržaja za srednje škole u Bosni i Hercegovini kojim se obrađuju etička pitanja, podižem
OPTUŽNICU
Protiv:
Bakira Izetbegovića, nadimak „Riđi“ ili „Žućkasti“, od oca Alije Izetbegovića i majke Halide Izetbegović, djevojačko prezime Repovac, rođenog na Vidovdan 1956. godine u Sarajevu, sa stalnom adresom boravka na Poljinama, Sarajevo, po narodnosti Bošnjak, državljanstvo BiH, po zanimanju arhitekt, zaposlen na određeno vrijeme u Parlamentarnoj skupštini BiH, Predsjednik Stranke demokratske akcije, bračne prilike složene, sumnjive pismenosti jer miješa bosanski, srpski i hrvatski jezički standard, vojnu obavezu regulisao u JNA, neutvrđenog imovinskog stanja, ranije neosuđivan
Što je:
26.11.2020. godine prilikom gostovanja u studiju O Kanala tokom TV emisije Dnevnik:
1. Izjavio „Gospodin Zvizdić je uvijek imao moju snažnu podršku u svim bitnim stvarima, naročito u vezi kandidatura…“, premda je 2018. godine eksplicitno uskratio svoju podršku Denisu Zvizdiću kao kandidatu za člana državnog predsjedništva na opštim izborima, prvo u korist svoje supruge Sebije Izetbegović, a potom u korist Šefika Džaferovića, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku u upotrebi vremenskog priloga uvijek, te je počinio etičku grešku u vidu laganja i dovođenja javnosti u zabludu;
2. Izjavio „On će sada imati priliku da upozna mene…“, premda je u istom intervjuu prethodno izjavio: „Gospodin Zvizdić i ja se jako dugo poznajemo, mi smo bili i sad smo, je li, kućni prijatelji, putovali zajedno i tako dalje…“, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku u pogledu upotrebe glagola poznavati, tako što je izrekao logičku nemogućnost da će ga upoznati neko ko ga već dugo poznaje, te je počinio etičku grešku u vidu priznanja da je lagao svog prijatelja i lažno mu se predstavljao, zbog čega Denis Zvizdić do sada nije poznavao stvarnu prirodu Bakira Izetbegovića;
3. Izjavio „…niti mislim da treba davati ultimatume proslavljenim komandantima poput Fikreta Prevljaka…“, premda niko nije postavljao nikakav ultimatum Fikretu Prevljaku, već je Denis Zvizdić kao uslov za produžavanje svog članstva u SDA naveo zahtjev da odu pojedinci koji nanose štetu, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku pogrešku prejudiciranja da je riječ o Fikretu Prevljaku, te etičku grešku isturanja Fikreta Prevljaka, kao navodno proslavljenog komandanta, a u stvarnosti opskurnog subjekta skučenih intelektualnih kapaciteta, u prvi plan, kako bi na taj način amortizovao skandale vezane za afere Asima Sarajlića, katastrofalno stanje na KCUS-u, odgovornost visokopozicioniranih članova SDA u aferi „Respirator“ i sl;
4. Izjavio „Mislim da nije bila dobra riječ da neko nešto mora uraditi, da ima da se to tako radi, jer se onda jako smanjuju šanse, ljudi ne vole kad im se komanduje…“, premda je prilikom sumnjivog i malverzacijama obilježenog izbora Fikreta Prevljaka za čelnog čovjeka SDA u Kantonu Sarajevo upravo optuženi Izetbegović kao Prevljakovu kvalitetu naglasio njegovo komandno iskustvo i sposobnost da komanduje, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku skakanja u vlastita usta, koja je srodna greški contradictio in adjecto, te je počinio etičku grešku primjene dvojnih standarda u javnom nastupu;
5. Izjavio „Neka dokažu da nema diplomu, imaju te komisije…“ govoreći o slučaju Osmana Mehmedagića, premda Izetbegović kao dugogodišnji učesnik u zakonodavnoj i izvršnoj vlasti zna ili bi morao znati da nije obaveza komisija da dokazuju da li lice na javnoj funkciji ima diplomu, već je obaveza tog lica da prilikom postavljenja na javnu funkciju podnese valjane dokaze o svojoj stručnoj spremi, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku zamjene baba i žaba, koja je srodna greški zamjene uzroka i posljedica, te je počinio etičku grešku vrijeđanja zdravog razuma javnosti, za čiju se bezbjednost stara subjekt koji nije u stanju podnijeti valjan dokaz o vlastitoj stručnoj osposobljenosti za obavljanje javne funkcije;
5. Izjavio „…neće vrijeđati ljudi koji su napustili ovu zemlju u ratu one koji su je branili, neće oni njima ništa naređivati…“, nedvosmisleno aludirajući na Denisa Zvizdića koji je zemlju napustio tokom rata zbog posljedica ranjavanja, premda je supruga optuženog Izetbegovića, koja je rat kao neranjena provela u Zagrebu i Istanbulu, dovedena na javnu funkciju, koju upražnjava stalnim komandovanjem, upućivanjem prijetnji i ultimatuma neistomišljenicima, među kojima je ogroman broj onih koji su tokom rata bili tamo gdje je trebala biti gospođa Sebija Izetbegović, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku, a ujedno i etičku grešku primjene dvojnih standarda u tumačenju određene pojave, u ovom slučaju izbivanja iz zemlje tokom proglašenog ratnog stanja;
6. Izjavio „SDA mora naći odgovor za urbane sredine, jer mi jesmo pobijedili, znate, u nizu opština, ja čestitam ljudima, poput Brčkog, Visokog, Banovića, Živinica, itd, odlično je to, ali odavno smo odustali od Tuzle, evo u Zenici nas po drugi put porazio Kasumović, u Bihaću po drugi put gubimo, ovaj put smo u Sarajevu izgubli niz tih centralnih opština…“, čime je optuženi Izetbegović počinio logičku grešku proizvoljnog pristupa definiciji urbaniteta i oduzeo atribut urbaniteta gradovima poput Brčkog ili Visokog, pridružujući ga isključivo kantonalnim centrima, te je počinio etičku grešku vrijeđanja vlastitih glasača iz manjih gradova, tako što ih je proglasio za otpadnike od urbaniteta, implicirajući, dakle, njihovu ruralnu prirodu, pri čemu treba imati u vidu da optuženom Izetbegoviću ovo nije prvi put da vrijeđa stanovnike manjih gradova, jer je nakon proglašenja rezultata na lokalnim izborima 2016. godine izjavio da je „Opština Centar u Sarajevu važnija od deset drugih opština.“
Radi toga, Osnovnom razumskom sudu, kao stvarno i mjesno nadležnom, stavljam
PRIJEDLOG
Da se do početka glavnog pretresa optuženi Izetbegović proglasi za umnu i etičku kreaturu i za spadalo koje je legitimna meta vrijeđanja, podjebavanja i izrugivanja, pošto zakon ne predviđa nikakvu mjeru kojom bi se ograničilo štetno društveno djelovanje optuženog dok je na slobodi.
LOGIČKO-ETIČKI TUŽILAC
Elis Bektaš – (Preokret)
