Šaban Šaulić osim brojnih hitova koje on otpjevao i ostavio iza sebe, mnogim svojim kolegama napisao je također pjesme koje su evergrinovi.
U tekstovima koje je on pisao primjetna je njegova muzička linija i posebno emotivni ton. Pjevač je u jednoj emisiji i govorio o tome:
– Bilo je to vrijeme kada sam se radovao svakoj lijepoj pjesmi, svaki uspjeh kolege bio je i moj uspjeh. Pjesme su pratile moje raspoloženje, mnogi tekstovi su me pogađali kao da su moji, melodije su izvirale spontano iz dobrog druženja i atmosfere – pričao je Šaban u radio emisijama.
U jednoj sarajevskoj kafani otkrio je golobradog dečkića, sa sličnim trilerom i rasponom. Zvao se Jašar Ahmedovski. Šaban je Jašaru komponovao tridesetak pjesama: “Ružo moja, najmiliji cvete”, “Sudbina je moja u rukama njenim”, “Kad odrastem ženiću te”, “Da li si slobodna večeras”, “Pisala si nekad meni”, “Jednoj ženi za sećanje dugo”, “Ceo grad je plakao za nama”, “Vojnički dani”, “Dečak zaljubljeni”, “Za srca zaljubljena”, “Od pogleda do poljupca”, “Budi majka Aliju”, “Svirale su dve gitare”, “Življe malo, tamburaši”, “Verujem u tebe”, “Sad miluješ nekog drugog”, “Mladi, pa ludi”, “Nesrećnik zaljubljeni”, “Anđelina”, “Polutama diskoteke”, “Ti si moja jesenja bada”, “Zbog nje”, “Vrati se”…
Na sličan način u Šapcu upoznaje i Branku Stanarčić, ispostavilo se “ženskog Šabana”, i uvodi je u diskografiju sa prve dvije ploče i četiri pjesme: “Jedini čovek”, “Kao blagi povetarac”, “A tebe nema”, “Prva je ljubav najbliža sreći”.
– Kada sam prvi put čuo moju Šapčanku, pomislio sam da pokušava da me imitira. Sjetio sam se tada mojih početaka u mahali, mojih imitacija. Pomislio sam – dobro, pa i ja sam imitirao Esmu, možda i Branka sjajno imitira mene. Kada sam shvatio da je to njena boja, oduševio sam se -pričao je Šaban o Branki Stanarčić.
Šaban je komponovao oko tri stotine pjesama za svoje kolege i kolegice.
Vida Pavlović – Ne lažimo jedno drugo, Otiš’o si na ulice grada, Ja sam žena sa dva srca, Misle ljudi da sam srećna, On je čovek što mi uze sreću, Meni treba nježno milovanje, Kako živiš pored druge žene, Donesi radost u moju tugu,
Zorica Brunclik – Šta ja nemam to što ona ima, Kako ti je, kako živiš, Da li si sada još onako lep, Tri noći ljubavi, Izabranik moga srca, Bio si moj, a sada si njen,
Hasan Dudić – Kad ljubavi dođe kraj, Pokloni mi ljubav, pokloni mi sebe, Prođe mladost i lepota, Iako si tuđa žena,
Zoran Kalezić – Smiri se srce, Kako da te zovem srećo ili tugo,
Haris Džinović – Krčmaru, vina za svirače,
Verica Šerifović – Uvek si mi govorila majko,
Zoran Jovanović – Eh, ti moja željo pusta, Koji ti je đavo,
Munir Fuljanin Muki – Manji od makovog zrna, Plavušo dušo, Srećo moja,
Šerif Konjević – A onda mi pričajte o njoj,
Ljuba Aličić – Nekada smo ti i ja,
Gorica Ilić – Lek za dušu,
Alija Pekić – Uspomene,
Miroslav Radovanović – Pesma pomirenja,
Muradif Demirović – Povedi majko kolo,
Mustafa Ezić – Tamo kod najdaljih brda, Jedna žena plave kose…
Meho Hrštić – Svako živi kako zna i ume,
– Ja sam dvije godine prije Milančeta dobio od Lakija konobara tekst pjesme “Jedna žena plave kose”. Komponovao sam je i snimio sa Mustafom Ezićem uz orkestar Braninira Đokića. Pesma je ostala totalno nezapažena, praktično se nije čula. Tri godine kasnije, Milanče komponuje na isti tekst drugu melodiju, sa izmijenjenim refrenom i sa svojom harmonikom i ansamblom. Milanče je od te pjesme napravio veliki hit, i od tada volim skoro svaku Milančetovu pjesmu – govorio je Šaban u Muzičkoj apoteci.
